سر الخوفاللى انا فيه

انا كنت دايما بقول انى خايفه بس من ايه معرفش لا انا الوقتى عرفت انا بخاف من القدر بخاف من الزمان وعرفت انا بخاف ليه لانى ما بقدرش استحمل صدمة الزمان والاقدار ممكن اكون بنهار علشان كده عنت بخاف احلم لانى عارفه انى الحلم هيكون سراب وعمره ما هيتحقق بحاف احب لانى عارفه انى اللى هحبه عمرى ما ارتبط بيه بخاف اتكلم اغلط تتحسب عليه غله افضل اندم عليها بخاف اندم لانى هبكى ولما ابكى من الندم عيونى هتتعبنى مش هعرف ابكى فى الحزن والحزن اكتر من الندم محتاج الدموع اكتر بخاف ارتكب ذنوب علشان هدخلنى النار ال يعنى انا هدخل الجنه ما انا كده كده راحه النار بخاف افرح لانى عارفه ان فرحتى مش هتكمل وهيجى اللى يحطمها علشان كده مش برضا افرح بخاف اضحك علشان وانا بضحك قبل ما اخلص الضحكه هلاقى الدموع بتفر من عينى عارفه ان كل حاجه ضايعه من ايدى ليه كل ما امسك فى خيط امل الخيط يتقطع نفسى حاجه تكمل معايا نفسى ابدا حاجه وما انصدمش فيها مش اقوم من صدمه لا قبل ما اقوم منها الاقى التانيه مقابلانى عاتش عندى ثقه فى حد خايفه افقد الثقه فى نفسى ليه بحس انى سيئه الحظ ليه بحس ان الصدمات كلها سايبه الناس وتجمعه فيه طب ماشى حاجه وحاجه حاجه اتصدم فيها وحاجه لا حاجه تكمل وحاجه ما تكملش انا زهقت فعلا من حياتى بقت حاجه مقرفه الواحد حاسس انه بقى عارف مصيره انا والمشكله ان الصدمات بتيجى فى اعز حاجات عندى حاجات مش بتخلينى ابكى لا انهار اتحطم احس ان ما عنديش حل اعمله غير انى انهار معنتش بعرف اتماسك دموعى بقت بتصعب عليه من سوء الحظ اللى انا فيها المشكله انى راضيه بس الانهيار حاسه انه هيقضى عليه مش عارفه بفسى اضحك وافرح